Yaşamımda bana kesin sınırlar koyabilen tek şey "fotoğraf". Çünkü konuyu bir dikdörtgen içine yerleştirmek zorundayım... Hep başkalarının bizler için hazırlayıp uygun gördüğü kalıp ve kuralları sorgulayıp, kendi sınırlarımı çizmeye çalışan bir insanım. Hareketlerimi sınırlasam da duygularımı sonuna kadar özgür bırakıyorum. Bu yüzden en çok kullandığım kelimeler "hayır" ve "evet", en az kullandıklarım "belki" ve "fark etmez". En sevmediğim sözcük ise "keşke".... Gençlikte keşke yapmasaydım'ların, yaşlılıkta keşke yapsaydım'lara dönüştüğünü ve en çok da bu yapılmayanların insanı üzdüğünü düşünüyorum. Fotoğraf da "keşke"lerle dolu bir uğraş aslında: "Keşke şu açıdan çekseydim", "keşke şu ışıkta, şu mevsimde orada olsaydım", "keşke diyaframı biraz daha açsaydım"... Ama bu "keşke"ler insanı rahatsız etmediği gibi eğlendiriyor da. Fotoğraf zamanı durdurabilen tek şey. Geçmişi geleceğe taşıyabilen, belgelendiren önemli özelliklerinin yanında sanatsal yoruma da açık bir uğraş. Ben fotoğraf çekerken sevdiğim bir nesneyi, sevdiğim bir görüntünün önüne koymaktan, ya da o nesnelere çok yakından bakmaktan hoşlanıyorum. Samsun'da doğdum. İlk ve orta öğrenimimi orada tamamladıktan sonra DTCF'nin Rus Dili ve Edebiyatı Bölümü'nden mezun oldum. 1980 yılına kadar Ankara'da, 15 yıl kadar da Istanbul'da yaşayıp çeşitli işlerde çalıştıktan sonra 1995 yılında Antalya'ya yerleştim. Çünkü güneşi, denizi ve dalmayı seviyorum. Yağlı boya resim çalışmak, şiir yazmak, briç oynamak, fotoğrafın yanında sevdiğim uğraşlar.Ayrıca lisanslı havalı tüfek sporcusuyum, Antalya'da havalı silah poligonu olmadığı için çok sevdiğim bu sporla uğraşamıyorum, onun için de tetik yerine bol bol deklanşöre basıyorum.

Tüm fotoğrafların yayın hakları sahibine aittir. Ticari amaçlarla kopyalanmaları, çoğaltılmaları ve yayınlanmaları izne tabiidir.